BORA GİRGİN YAZDI

HATIRLAMAYA ÇALIŞ ,  ANLAYACAKSIN

Sen şimdi zamanın en anlamsız yerinde duran acılarını bir kenara koy, yıldızlardan dilediklerini de unut düştükleri yeri de, gözlerinde ki yağmurlara sebep sorma sakın, aldırmamayı da öğreneceksin günün birinde, hasretler ağır gelince yüreğine, derin bir nefes alırken çektiklerin gelecek göz önüne, büyüdüğünü anlayacaksın, düşenleri görüp ellerini tutmak istediğinde, zaman kendi şarkısını çalarken sen akort olduğunda ölüm gelmiş olacak kapına, ölümünün ne güzel olduğunu anlayacaksın.

Kimse mavilerin bulutlarla dansını bilmiyor nedense, sahil boyunda yürürken gün batımları olur yüreğimde, güneş olmasa da sevmeli hayatı, güneşi hiç doğmayacak olanlar aklına gelince, karşıdan karşıya geçerken, yeşilin yanmasını bekleyecek kadar sabırlı olmalısın, gözlerin görüpte ağlaması kolay oluyor bu devirde, ya hiç görmeyenleri biliyor musun ne alemde… bir kerede her tarafın karanlık olduğunu düşünüp üzülmeyi denesene…

Sen şimdi hıçkırıklarının nedenini anlatacaksın bana, sevgilinin seni olmadık zamanda olmadık yerde bırakıp gitti diyeceksin, yıllar süren ilişkinizin cep telefonlarındaki saatlerce konuşmalarında yatan aşkınızın büyüklüğünden bahsedeceksin bana ve buna nazaran bir mesajla bittiğini kabullenmediğini söyleyeceksin… bırak acılarını anlatma bana, aç olanlar var kapında, sen ağlarken de büyümeyi öğrenmelisin, seni ağlatanların sana öğrettikleri gibi…

Sen şimdi zamanın en anlamsız yerinde duran acılarını bir kenara koy, hatırla evcilik oynarken hayallerini, yıllar öncesinde kalan hayallerine selam ver, nedense kimse sevilmiyor sevdiği gibi, yüreğine sarılmayı özlediğin aşklarını hatırla bazen, şişede durmadığı gibi durmayan aşklar uyandığında baş ağrısı yapar, nasıl uyanmak istiyorsan bir aşktan öyle uymaya karar ver…